Telefonia komórkowa w ostatnich latach rozwija się tak szybko, że za jakieś dwa lata w telefonie będzie dostępny nawet toster czy express do kawy. Ja nie mam nic przeciwko :-)
Pierwszą zapowiedzią telefonów, z Wapem były krótkie wiadomości SMS, które podobnie jak poczta elektroniczna, w bardzo krótkim czasie docierały do adresata. Ta komórkowa poczta elektroniczna okazała się bardzo wygodnym narzędziem komunikacji, a dzięki specjalnym bramkom operatorzy wkrótce połączyli ją z prawdziwym internetowym systemem e-mail. Komórki umożliwiały nam korzystanie z Internetu przez Pc-ta be pomocy modemu. Łącząc się za pomocą komórki mieliśmy 'mniejszą' szybkość, mozolny sposób obsługi, a także wysoookie rachunki. Na pierwszy rzut oka widać, że taki telefon nie może się równać z normalnym PC-tem... i tak jest. Także widać, że w normalny sposób nie przesiejemy informacji zawartych w sieci, będziemy skazani na problem roku, 2000 czyli 'Jak nie połamać sobie palców przeglądając serwisy za pomocą komórki'. Taka komórka ma zbyt mały ciekłokrystaliczny wyświetlacz, niedużej rozdzielczości, nie posiada zbyt wiele pamięci czy też mocy obliczeniowej biednego procesorka na przetwarzanie kodu stron WWW. Z tych właśnie powodów najwięksi producenci komórek - Ericsson, Motorola i Nokia, wspierani przez dużą firmę internetową Phone.com - postanowili wspólnie opracować standard bezprzewodowego korzystania z sieci. W tym celu założyli otwartą organizacją WAP Forum, do której przyjmowano także inne firmy zainteresowane rozwojem nowej technologii. Efektem pracy WAP Forum były narodziny protokołu bezprzewodowego przesyłania danych WAP (Wireless Application Protocol) oraz dwóch języków WML (Wireless Markup Language) i WML Script. WML to uproszczona wersja HTML-a zgodna za standardem XML, natomiast WML Script jest uproszczonym odpowiednikiem JS (JavaScript). Te standardy utworzono by normalna komórka mogła bezproblemowo połączyć się z siecią. Dla typowej komórki języki takie jak JavaScript czy nawet HTML były zbyt złożone by procesor urządzenia mógł wykonać takie operacje w bardzo krótkim czasie. Dlatego właśnie języki takie jak HTML czy JS zostały maxymalnie uproszczone, aby bezproblemowo wczytywały się do przeglądarki WAP takiej komórki.
WAP składa się z trzech podstawowych elementów serwera WWW, bramki WAP i telefonu komórkowego. Działa to następująco: W normalnym wypadku łącząc się za pomocą modemu, po wpisaniu adresu do przeglądarki i kilu innych czynnościach ujrzymy wczytaną już stronę. Dzieję się to tak: użytkownik wpisuje do przeglądarki adres strony, którą chce otworzyć, przeglądarka komunikuje się z serwerem DNS i przekazuje jej wpisany adres, serwer DNS wysyła do przeglądarki numer IP odpowiadający wpisanemu adresowi, następnie przeglądarka użytkownika wysyła żądanie pobrania strony pod otrzymany z serwera DNS adres IP, komputer o podanym adresie IP wysyła informacje do przeglądarki, która analizuje język HTML ujawniając stronę główną danej witryny. Przez taki proces przechodzi każda strona, którą próbujemy otworzyć. Natomiast technologia WAP potrzebuje jeszcze jednego ogniwa, mianowicie: bramki WAP, która tłumaczy za pomocą specjalnego oprogramowania, dane WWW na postać zrozumiałą przez telefon i na odwrót. Użytkownik telefonu wykonuje operację połączenia z Internetem i pobrania jakiejś strony. Żądanie w postaci binarnego WL (skompresowanego kodu języka) protokołem WAP trafia do bramki WAP u operatora sieci komórkowej. Bramka dekoduje żądanie i internetowym protokołem HTTP i TCP/IP przekazuje dalej do serwera WWW o adresie podanym przez użytkownika telefonu (wykorzystywana jest ta sama konwencja nazewnictwa, URL, co w zwykłym WWW; jedyna różnica polega na stosowaniu - i to niekoniecznie - w adresie HTTP przedrostka wap. Zamiast www, np. wap.Strona.pl). Serwer WWW jest typowym komputerem z oprogramowaniem serwera internetowego i niewielkimi tylko modyfikacjami konfiguracji. Strona, której żąda użytkownik telefonu, nie musi być napisana w języku WML, ponieważ istnieją konwertery treści HTML na WML (konwerter może się znajdować na tym samym serwerze WWW lub być dostępny jako publiczna usługa bramki, wysyłając do niej dane WML (w przypadku HTML skonwertowane uprzednio na WML). Bramka natomiast zamienia WML na skompresowany kod binarny i przekazuje go do telefonu.
Możliwe jest także działanie tylko w obrębie sieci bezprzewodowej, bez jej wyjścia do Internetu. Taki serwer binarnego WML, zwany WTA (Wireless Telephony Application), służy operatorowi sieci do kontroli połączeń i świadczenia usług dodatkowych, np. zdalnego zarządzania swoim kontem (zastrzeżenia numeru, uruchamiania usług, zmiany taryfy czy przechowywania książki telefonicznej). Jak widać, aby użytkownik takiego telefonu obejrzał stronę serwisu internetowego, muszą być spełnione trzy warunki, odpowiadające trzem elementom architektury WAP: telefon musi być wyposażony w przeglądarkę WML, operator sieci musi zainstalować u siebie bramkę WAP i zaoferować usługę przesyłania danych WML poprzez wydzielony numer dostępowy, natomiast twórca strony powinien opanować WML, (co nie jest trudne) bądź znaleźć odpowiedni konwerter.
Obecnie najładniejszy telefon Nokia 3310 nie jest niestety wyposażony w taką przeglądarkę, ale za to jest ładny, mały, zgrabny i ma mnóstwo dodatkowych funkcji, takich jak Cz@t czy opcja przekazywania połączeń dalej, a nawet wybieranie głosowe.
Webmasterzy wbrew pozorom też nie mają lekkiej pracy. Po pierwsze, muszą wymyślić i utworzyć stronę, która rzeczywiście będzie użyteczna dla posiadaczy terminali WAP. Zastosowań WAP teoretycznie jest mnóstwo, lecz w praktyce okazuje się, że korzystanie z większości usług jest bardzo kłopotliwe - głównie ze względu na uciążliwe wprowadzanie danych, wolną transmisję oraz spore koszty żeglowania. Protokół WAP powstał przede wszystkim z myślą o usługach bankowo-finansowych, mobilnym handlu (m-commerce) i serwisach informacyjnych. Dzięki WAP możemy zarządzać kontem bankowym, dokonywać operacji maklerskich, kupować bezgotówkowo w sklepie internetowym lub tradycyjnym...
W tej chwili dostępnych jest mnóstwo serwisów WAP - w Polsce istnieje ich już około setki. Jest, więc, w czym wybierać...